Een verslag van mijn dag van kennis vergaren
Kennis is onderdeel van Hoeksteen 5 van een goed gebouwdossier. Het is zoals ik al laatst al blogde ‘een altijd voortdurend proces’. Voor Gebouwinzicht is het nu eenmaal nodig om continu mijn kennis te verrijken. Bijkomend voordeel: ik vind nieuwe kennis opdoen ontzettend leuk.
Donderdag 30 januari had ik een lang, maar leerzaam dagje. Ik bezocht maar liefst twee bijeenkomsten. Zoals ik beloofd heb op mijn Linked In mijn samenvatting van die dag met de voor mij belangrijkste en leukste feiten.
Vakbeurs Facilitair en Gebouwbeheer
In de ochtend was ik samen met Ilja Werkhoven van de Nevap op de Vakbeurs Facilitair en Gebouwbeheer. Deze driedaagse beurs bestaat al 22 jaar en richt zich op werkelijk alles wat met facilitair management en gebouwbeheer te maken heeft: van beveiliging en terreinbeheer tot digitale informatievoorziening, groen op de werkplek en klimaatbeheersing. Echt alles dus, maar niet specifiek gericht op duurzaamheid.
Mijn ontdekkingen
Uiteraard ging ik langs bekende relaties bij Priva en Ultimo, maar vooral was ik op zoek naar nieuwe partijen van software voor beter gebouwmanagement en andere opvallende gebouwbeheer innovaties. Op het innovatieplein zag ik allerlei leuks, zoals afvalbakken en diverse circulaire producten van treinzitjes tot groen-oplossingen (zelfs planten voor op een operatiekamer). Erg gecharmeerd was ik van de Aura Air, een luchtkwaliteitsmonitor die je gewoon in het stopcontact kan pluggen. Maar ook de software van KIWA, waarmee je in 1 oogopslag kan zien of je de data op orde hebt voor je gebouw met betrekking tot wetgeving, vond ik interessant. Fijn dat er naast het safety register van Plandatis nu ook andere softwareproducten hiervoor op de markt komen. Ook sprak ik met UCare4 een voor mij nieuwe partij. Zij kunnen middels een digitaal logboek de veiligheid in gebouwen monitoren. Het mooie is dat zij onafhankelijk zijn van welke veiligheidsinspecteur of -adviseur je gebruikt. Alle data is open en via Excel te exporteren, zodat het systeem goed aan te sluiten is op bestaande bedrijfsprocessen. Verder vond ik Bambooks persoonlijk leuk. Ik kende van PHI-notes en Greenstory de uitwisbare boekjes al, maar zij hebben uitwisbare flipovers met herbruikbare Post-its. Dat is nou iets wat iedere trainer zou moeten hebben… Toch?
EZK-evenement Partners in Energie-uitdagingen
Door naar Barneveld, waar het EZK-evenement: Partners in energie-uitdagingen 2020 was. Waar de ochtend in het teken stond van Gebouwbeheer, ging het hier over de duurzaamheidsuitdagingen van de toekomst. De keynotes waren van niet de minsten: Ed Nijpels, Wouter Bos en Lot van Hooijdonk.
Gekke Henkie
Ed Nijpels nam ons mee in de geschiedenis en toekomst van de mondiale energie afspraken. Hij liet ons zien dat we in Europa inmiddels op de laatste plaats staan met het aandeel aan hernieuwbare energie dat we gebruiken! Daar schrok ik van. Wij als Nederland zijn dus toch wel Gekke Henkie van Europa…
Mijn verbazing hield helaas niet op. Nijpels gaf ook aan dat pas 50% van de bedrijven – voornamelijk de kleinere bedrijven – heeft voldaan aan de Informatieplicht Energiebesparing. Deze wet ging al in op 1 juli 2019 en is slechts een invulplicht waarin je als bedrijf verklaart dat je aan de regels voldoet. En ook die regels zijn niet nieuw. Al sinds 2008 is een bedrijf verplicht alle maatregelen die je als bedrijf in 5 jaar kan terugverdienen, ook uitvoeren uit te voeren. Waar blijft de rest?
Financiering energiebesparing
Als tweede spreker sprak Wouter Bos over de nieuwe onderneming InvestNL. Doel is een mond vol: InvestNL gaat bijdragen aan het financieren van maatschappelijke transitieopgaven door investeringen op gebieden als energie, verduurzaming, mobiliteit en voedsel en maatschappelijke domeinen als zorg, veiligheid en onderwijs. Bos vertelde dat Invest NL kan financieren als dat bij de gewone bank niet lukt, uiteraard wel met goed businessplan. InvestNL is nodig omdat de investeringsopgave voor energiebesparing eigenlijk te groot is om door de traditionele banken te kunnen bekostigen. De financieringspiek wordt namelijk reeds in 2027 verwacht, want dan al moeten de investeringen gedaan worden om in 2050 energieneutraal te zijn.
Denk in 30 jaar
De kernboodschap van Lot van Hooijdonk – de derde keynote – was aan vastgoedpartijen om na te denken over de komende 30 jaar. Niet geheel toevallig is het immers nog 30 jaar tot de doelstelling Nederland Energieneutraal in 2050. Volgens Van Hooijdonk moeten we afstappen van standaard 10 -jarige MJOP’s, maar moeten we een routekaart maken van wat er moet gebeuren in die 30 jaar, passend binnen de investeringsmomenten van een pand. Terechte sneer naar vastgoedpartijen over de Informatieplicht Energiebesparing: “Deze wet helpt je dus eigenlijk aan rendabele investeringen, die je in 5 jaar terugverdient. Een dergelijk rendement behalen lukt je bij geen enkele bank.”
EZK Energy Award
Na deze stof tot nadenken, was er de uitreiking van de EZK Energy Award. De prijs ging binnen de categorie Gemeenten – geheel terecht – naar Oostzaan waar (tegen alle statistieken in) 90% van de bedrijven de informatieplicht heeft ingevuld, het hoogste percentage in Nederland. Binnen de categorie Bedrijven waren 3 genomineerden, met als winnaar het Breeze Hotel.
Inspiratie uit de deel-sessies
De rest van de middag waren er nog deelsessies. Ik bezocht er twee.
De eerste was die van MVO en ging over Circulaire economie en energie. Als een ‘ying en yang’ draaien deze om elkaar heen: enerzijds het energieakkoord/ klimaatakkoord en anderzijds de doelstellingen voor NL circulair in 2050. Om dit te kunnen optimaliseren draait het allemaal om nieuwe businessmodellen. Door een andere vraag te stellen komt er ruimte voor innovaties. De vraag die je altijd moet stellen: “Moet ik eigenaar zijn”. Interessante vraag! Een tweede begrip dat ik nog niet kende was het begrip: MLCA. Waar een LCA is een levenscyclusanalyse van een product is, staat de M voor Multi. Met een multi-levenscyclusanalyse bekijk je het totaal van een product, dus wat meerdere levens en cycli meegaat en daarmee duurzamer is.
Tweede ronde zat ik bij Rob van der Rijt van het Klimaatplein. Op www.klimaatplein.com kan je heel laagdrempelig de CO2 voetprint calculator invullen. Wat zou een ton CO2 werkelijk moeten kosten? Als we het klimaatakkoord van Parijs willen halen, zou dat EUR 60 per ton moeten zijn. Maar de huidige ITS prijs staat op 25 euro per ton. Een behoorlijk gat dus. Om als bedrijf je CO2 voetprint te beteugelen heeft het Klimaatplein een 5-stappenplan ontwikkeld. Stap 1 = Inzicht. Vanuit Gebouwinzicht vind ik die stap natuurlijk essentieel. Inzicht is voor mij de basis van elke volgende stap. Stap 2 = Besparen. Stap 3 = Duurzaam Opwekken. Stap 4 = Compensatie van CO2 uitstoot. Stap 5 = Communiceren en activeren. Op de site van Klimaatplein kun je vele interessante projecten bekijken die reeds stappen uit dit stappenplan hebben gezet.
Resumé van deze dag
Ik heb veel gehoord en gezien vandaag. Enerzijds bekende zetten en bevestiging van wat ik eigenlijk al wist, vermoedde en vreesde. Anderzijds heb ik ook weer nieuwe energie opgedaan door alle fantastische en mooie ideeën, producten, projecten en mensen. Mijn honger naar kennis is weer even voldaan. Op naar de volgende interessante bijeenkomsten zoals op 13 februari de studiedag Aanpak verduurzaming kantoren van Spryg en op 19 maart en 2 april mijn eigen Gebouwinzicht-training Grip op Vastgoeddata. En wil je alleen wat horen over die informatieplicht Energiebesparing, en/ of alle andere energiewetgeving waar je misschien wel aan moet voldoen, dan kan je ook alleen naar het Workshop Energiewetgeving komen op 2 april.
[fsb-social-bar]
